ROPARUN 2024
Dit wordt voor mij editie nummer 7. En weer een heel andere editie dan voorgaande jaren. Dit jaar hebben we Frankrijk als de startplaats.
Als team zijn we druk bezig met de voorbereidingen: de route verkennen en mooie wisselpunten zoeken en waar we het ‘basiskamp” kunnen inrichten. Na een aantal jaar niet starten, een rondje door Nederland of vertrek vanuit Duitsland, is het mooi dat we eindelijk weer de Franse route mogen afleggen.
Ondanks dat wordt het voor mij persoonlijk een speciale editie. Waarom? In de eerdere runs heb ik steeds een aantal vaste supporters gehad. Zowel op de route als in het mooie en gezellige Barendrecht. Daaronder mijn ouders. Altijd aanwezig, altijd enthousiast en vaste persoonlijke sponsor. Ook toen mijn broer Edgar nog deel uitmaakte van het team. Dit jaar staat er één supporter minder langs het parcours. Afgelopen december is mijn vader helaas overleden. Hij heeft ook kanker gehad en ondersteunde het motto van de run: “Leven toevoegen aan de dagen waar geen dagen meer toegevoegd kunnen worden aan het leven”. Ik ga ik hem zeker missen aan de rand van het parcours.
We gaan weer een topprestatie neerzetten. 24 mensen die als team samenwerken en uiteindelijk weer terugkeren naar de Coolsingel op 2de pinksterdag. Rennen, fietsen, navigeren, sturen, masseren, bakken en braden. Het komt er allemaal bij kijken. Echt een teamprestatie dus en we gaan het weer redden.
Eén van de mooie dingen aan de run vind ik het teamproces. Het maakt niet uit welke rol je hebt. Je bent met een team van ongeveer 24 á 25 personen, die elkaar veelal niet zo goed kennen. En met elkaar moet je de hele run tot een goed einde brengen. Alles moet op elkaar aansluiten en gedurende het gehele weekend moet je volledig op elkaar kunnen vertrouwen. Teambuilding pur sang. Ik kijk er al weer naar uit. De laatste sponsoren worden gezocht. Routes worden verkend, vervoer geregeld, recepten verzonnen en de eerste inkopen gedaan. Nu nog even geduld tot het Pinksterweekend en dan kunnen we starten. En dan uiteindelijk via Barendrecht richting de finish. Heb er weer zin in.
Ook dit jaar halen we op 4 mei het bevrijdingsvuur op in Wageningen om het op 5 mei naar Barendrecht te brengen. Dat blijft een mooie ervaring. En ook een prima laatste training in de nacht, richting het Pinksterweekend.
We weten allemaal waarvoor we het doen. Zeker wanneer die vreselijke ziekte je eigen familie raakt. Het komt dan wel heel dichtbij. We kijken er weer naar uit om elkaar bij de doorkomst door Barendrecht in de armen te sluiten. En daarna de laatste etappe naar Rotterdam te doen. Samen over de finish geeft een bijzonder moment.
Wil je mij persoonlijk sponsoren, of het mooie team, druk dan op onderstaande button.
Op voorhand alvast dank voor de bijdrage. Samen geven voor een groots doel.
